Twitter; door velen een vrij onschuldige babbelbox genoemd. En, eerlijk gezegd, denk ik dat ook. Ik vind het moeilijk daar enige meerwaarde in te zien naast de vele (virtuele) communicatiemiddelen die al bestaan. Zelf ben ik niet zo'n type voor prietpraat.Voor de bibliotheek zie ik wel mogelijkheden. Juist omdat vele duizenden mensen Twitter kennelijk wél als een soort spreekbuis zien, kan de bieb niet achterblijven.
Voorwaarde is denk ik wel, dat niet moet worden afgewacht of de bibliotheekbezoeker de twitterpagina vindt. De bieb zou zelf als 'follower' moeten optreden:
Het zou toch geweldig zijn als mevrouw X, trouw bezoeker van de bibliotheek, op haar twitterpagina tussen haar volgers een icoontje (heet dat zo?) van bibliotheek Kennemerwaard vindt. Ze hoeft er alleen maar op te klikken en komt terecht op de twitterpagina van haar bieb, met een verwijzing naar de laatste aanwinsten ( ik noem maar wat). Natuurlijk met een persoonlijk welkombericht.
Mevrouw X 'tweet' het vanzelf door naar haar kennissen. Over een sneeuwbaleffect gesproken.
Dit is natuurlijk wel een heel ideale situatie, maar toch...Wie niet waagt..
Zoek de klant op, zou ik zeggen!
Jammer dat je het kwalificeert als "prietpraat", want ik kan niet vaak genoeg benadrukken dat dat absoluut niet zo is. Het is maar net wat je er uit pikt en wie je volgt. Volg gericht mensen die jou iets kunnen leren en kunnen informeren en geef dat ook terug. Reageer op vragen van mevrouw "X" en laat zien dat je betrokken bent. Stel haar vragen, doe suggesties en deel. Doe het niet omdat je denkt dat het erbij hoort, maar omdat je vindt(!) dat het erbij hoort. Wees overtuigd van het nut, want anders wordt het een geforceerd, gekunsteld en tot mislukken gedoemd experiment.
BeantwoordenVerwijderen