Ik heb eens een rondleiding gegeven in de bibliotheek aan een organisatie; zij hebben dat in hun nieuwsbrief vermeld waarin mijn naam viel. Even een poging gedaan om de link te openen, maar de website bestond niet meer, ha!
Mijn nick name kwam vaker voor, maar vertoonde zeer weinig informatie.
Dit zegt in wezen veel over mij. Ik wil graag weten waar het allemaal over gaat, maar ben niet zo'n deelnemer.
Ik zou natuurlijk een facebook account kunnen aanmaken en verder zo weinig mogelijk van mezelf loslaten, maar ik zou mezelf een gluurder vinden; dus maar niet.Eigenlijk zou ik de titel van dit stukje 'Hoezo Privacy?' willen noemen.
Het allerbeste voorbeeld is wat mij betreft wel de speech van Kustaw Bessems (Big Brother Award), waarin hij verwoordt hoe men in deze tijd 'van digitaal gemak en alles moet maar kunnen' met elkaar omgaat.
En dan dat filmpje met de zogenaamde waarzegger! Wat een bewustwording voor de deelnemers. En voor mij.
Want laten we eerlijk zijn: ook ik regel mijn bankzaken digitaal en ontvang regelmatig nieuwsbrieven en e-mails van zaken die mij interesseren. Ook ik zou absoluut niet zonder het Internet willen en kunnen, voel me afgesneden als mijn wifi het zo nu en dan laat afweten.
Ik gebruik Google dagelijks: door dit 'ding' ben ik de voorwaarden van Google gaan lezen, en hoewel ik het wel weet ben ik me er toch weer bewust van geworden hoeveel Google van mij weet, sterker nog: ik heb toestemming gegeven dat ze veel van mij weten.
Mijn computer is goed beveiligd, maar toch: hoezo privacy?
Belangrijk is dat je nadenkt over wat je wel en niet kwijt wilt op wat voor internet-medium dan ookt. En nadenken, dat doe je :)
BeantwoordenVerwijderen